Korte inleiding

16 jaar geleden werd onze Max geboren. We hadden al een zoon en door de komst van Max was ons gezin compleet. Ik zeg was, want nu 16 jaar later is onze Max er niet meer. Max is op 29 oktober 2016 overleden. Hij was toen 15 jaar. Ineens ben ik de moeder van een overleden kind. Ineens staat mijn leven volledig op zijn kop en zit ik in een afschuwelijke nachtmerrie. Deze blog gaat over het overlijden van Max, wat het voor ons betekent en hoe ons leven binnen 1 seconden volledig op z'n kop is gezet en over alcohol bij jongeren. Ik hoop met deze blog wat steun te geven aan mensen die hun kind hebben verloren en mensen te wijzen op de gevaren van alcohol bij jongeren. Waarom alcohol bij jongeren omdat Max na een Halloweenfeestje is verongelukt, op dit feest heeft hij alcohol genuttigd waardoor hij letterlijk de weg kwijt was. Max was voor deze bewuste avond nog nooit op stap geweest, had nog nooit of bijna nooit alcohol genuttigd, dat wil zeggen hij heeft best wel eens een radler gedronken maar hij had totaal geen ervaring met alcohol of met de uitwerking van alcohol. Deze ontdekkingsreis in zijn korte puberbestaan is hem fataal geworden en ik hoop dat er een bewustwording gaat komen bij de jeugd en bij mensen achter de bar wat alcohol doet.

maandag 31 juli 2017

U2

U2 de ierse rockband wel te verstaan. De band waar ik al sinds mijn pubertijd fan van ben, was gisteren weer in het land. Een belevenis die ik en eigenlijk iedereen niet mag missen.
Dus ook ik was gisteren van de partij. Dit keer was wel wat beladen, want de laatste keer U2 was in Oktober 2015 samen met Max.

Hoe bijzonder is het als je zoon jouw muziekkeuze/passie deelt. Dat was voor mij zo bijzonder. Je zoon hard mee te horen zingen op de nummers Sunday bloody Sunday, Pride, Bad, With or Without you, I will follow enz enz. Dat was zo mooi, zo bijzonder omdat samen te mogen beleven.





Samen met Max in de wachtrij voor het stadion in Köln
Die avond vergeet ik nooit meer en sindsdien is de muziek van U2 nog waardevoller voor mij geworden. We hebben tijdens de uitvaart van Max muziek van U2 gedraaid en op zijn prentje staat tekst uit een nummer van U2:

If there is a light
you can always see
and there is a world
we can always be
if there is a dark
within and without
and there is light
don't let it go oot





Vandaar dat gisteren dus een beetje beladen was, ik ben geweest samen met een vriendin. We waren op tijd in Amsterdam om het sfeertje te proeven. Alles voelde anders, het was net alsof ik het veel intenser beleefde, heel raar. Eenmaal in de arena kreeg ik vlinders in de buik en voelde ik gezonde spanning. Om 21 uur kwamen de heren het podium op, ze openden met Sunday bloody sunday, kippenvel over mijn hele lijf. Niet anders dan de andere keren dat ik ze live had gezien. Het ging goed totdat ze With or without you begonnen te zingen, toen hield ik het echt niet meer droog. I can't life with or without you, die tekst klopt helemaal. Dat hakte er goed in, op dat moment had ik het gevoel alsof Max bij me was. alsof we samen stonden te huilen en te zingen op dit mooie nummer. Zo mooi, zo emotioneel, zo intens, zo bijzonder.

Dat gevoel heb ik tijdens het concert nog 2 keer gehad namelijk bij Red Hill Mining Town vooral als Bono zingt Hangin on You're all that's left to hold on to. I'm still waiting. I'm hanging on,  You're all that's left to hold on to.
Hanging on, dat is alles wat wij nu ook nog doen althans zo voelt het. Dus die tekst komt nu wel heel erg binnen. En natuurlijk One. Als Bono One zingt is altijd mooi maar nu pffff
one love 
one blood 
one life

Wat een avond, wat een concert, wat een emotie. Muziek maakt altijd heel veel emotie los maar in dit geval was dit concert wel heel heftig. En ik heb dit samen met Max beleeft, hij was er bij. Dinsdag ga ik weer samen met mijn zus, dan in Brussel en ook dan hoop ik de aanwezigheid van Max weer te voelen.

Door de muziek van U2 voel ik Max, beleef ik het samen met hem en heeft me zo'n mooie herinnering gegeven, ik heb het samen met hem mogen beleven, mogen delen, mogen voelen. Dat neemt niemand me af.

Who's to say the wind will take you?
Who's to say what it is will break you ?
I don't know which way the wind will blow
Who's to know when time has come around?
Don't wanna see you cry
I know that this is not goodbye



2 opmerkingen:

  1. Hoi.
    Ik ben Jolanda en bijna 10 jaar geleden is mijn 2 jarig dochtertje verdronken.
    In de taxi onderweg naar t ziekenhuis achter de trauma helikopter aan klonk with or without you
    Ze haalde het niet en in de kerk klonk dus U2

    En elke keer wanneer er iets moeilijks moet in mijn leven of juist iets leuks komt het voorbij.
    Deze week nog tijdens kunstschaatsen net voor een heel.moeilijk gesprek.
    Ik hoop dat je ooit een beetje rust mag vinden zoals ik dat heb gevonden
    Pijn blijft het doen dat wel

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.