Korte inleiding

16 jaar geleden werd onze Max geboren. We hadden al een zoon en door de komst van Max was ons gezin compleet. Ik zeg was, want nu 16 jaar later is onze Max er niet meer. Max is op 29 oktober 2016 overleden. Hij was toen 15 jaar. Ineens ben ik de moeder van een overleden kind. Ineens staat mijn leven volledig op zijn kop en zit ik in een afschuwelijke nachtmerrie. Deze blog gaat over het overlijden van Max, wat het voor ons betekent en hoe ons leven binnen 1 seconden volledig op z'n kop is gezet en over alcohol bij jongeren. Ik hoop met deze blog wat steun te geven aan mensen die hun kind hebben verloren en mensen te wijzen op de gevaren van alcohol bij jongeren. Waarom alcohol bij jongeren omdat Max na een Halloweenfeestje is verongelukt, op dit feest heeft hij alcohol genuttigd waardoor hij letterlijk de weg kwijt was. Max was voor deze bewuste avond nog nooit op stap geweest, had nog nooit of bijna nooit alcohol genuttigd, dat wil zeggen hij heeft best wel eens een radler gedronken maar hij had totaal geen ervaring met alcohol of met de uitwerking van alcohol. Deze ontdekkingsreis in zijn korte puberbestaan is hem fataal geworden en ik hoop dat er een bewustwording gaat komen bij de jeugd en bij mensen achter de bar wat alcohol doet.

zaterdag 1 juli 2017

Slapeloze nachten

De afgelopen maanden heb ik al heel veel slapeloze nachten gehad. Voornamelijk door de chaos in mijn hoofd. Ieder mens verwerkt tijdens zijn slaap de gebeurtenissen van de dag, nu kan je je misschien wel voorstellen dat de gebeurtenissen van de afgelopen tijd niet iets is wat ik ook 's nachts opnieuw wil doormaken. Vandaar de slapeloze nachten.

Nu weet ik vanuit mijn werk dat niet slapen slecht is voor je lichaam en geest, ieder mens heeft zijn slaap hard nodig, een goede nachtrust is belangrijk voor je gezondheid, je weerstand, je gemoed eigenlijk heb je het nodig om te kunnen functioneren.
Vandaar dat ik de afgelopen maanden regelmatig prikkelbaar ben, spierpijntjes heb, regelmatig hoofdpijn heb en zelfs een longontsteking heb opgelopen. Na die longontsteking ben ik toch maar even naar de dokter gegaan voor slaapmedicatie. Deze kreeg ik zonder probleem, ook de huisarts zag de noodzaak echt wel in.

Mensen die mij kennen weten dat ik redelijk eigenwijs ben, dus ik neem natuurlijk niet zo maar een pilletje. Eerst even google en lezen en kijken wat de bijwerkingen, ervaringen enz zijn voor deze pil.
Na gesprekken met mensen die mij heel goed kunnen en die ik vertrouw toch maar begonnen aan de medicatie. En ja hoor ik slaap. Dus de medicatie werkt, wat ze me wel vergeten zijn te vertellen is dat ik door die medicatie niet meer droom, het gevoel heb dat ik slaapdronken ben, ook gedurende de dag en het tenminste een uur duurt voor ik een beetje wakker word. Ieder zegt dat is alleen maar in het begin je moet er aan wennen. Goed dan geef ik ze het voordeel van de twijfel en ga ik door met de pillen. Ik kan er niet aan wennen en na een week of 3 ben ik er klaar mee. Ik mis mijn dromen, ik vind het verschrikkelijk dat ik Job niet meer hoor thuiskomen en ik heb geen contact meer met Max. Dit klinkt misschien heel zweverig maar in mijn dromen en in tijdens sommige nachten heb ik het gevoel dat Max soms bij mij. Stel je voor dat Max komt en ik heb zo'n pil genomen dan krijg ik er niets van mee.
Conclusie slaappillen is geen optie voor mij.

Wat dan??
Wietolie, volgens sommige mensen helpt wietolie bij onrust en het zorgt ervoor dat je wat duffer en slaperiger wordt. Je begrijpt natuurlijk dat ik gelijk mijn oordeel al klaar had staan, nee geen drugs in mijn huis. Maar goed ik schreeuw altijd voor ik geslagen word, dus ben me eens verder gaan verdiepen in deze olie. Nu blijkt dat het flink verdund wordt en dat je er echt maar een paar druppels van moet nemen. Oke misschien toch eens de moeite waard om te proberen. En het helpt, ik slaap goed in en droom evengoed, ik word wakker van vreemde geluiden en hoor Job weer thuiskomen, ook word ik 's morgens gewoon wakker zonder dat ik het gevoel heb dat ik dronken ben.

Dus nu denk je natuurlijk, probleem opgelost.
Voor een groot gedeelte is het probleem zeker opgelost, alleen heb ik nog Job. Job is 18 jaar, net geslaagd dus heeft elk weekend en dan ook het hele weekend feestjes. Wat ik hem gun en waar hij ook echt van moet genieten, alleen slaap ik niet meer als Job er rond een uur of 2 niet is. Ik raak in paniek en heb de neiging om te gaan zoeken, bellen, Jos wakker maken noem maar op.
Geloof me dit heb ik ook allemaal al gedaan. Zeker als Job zegt dat hij om 3 uur thuis is en er om half 4 nog niet is, dan gaan alle alarm bellen rinkelen. Om mijzelf niet knettergek te maken heb ik al geen eindtijd met hem afgesproken zodat ik niet in paniek raak als hij te laat is. Ook weet ik waar en bij wie hij is, met wie hij naar huis komt en hoe hij naar huis komt, Dus eigenlijk weet ik dan best al veel, zeker als je bedenkt dat Job al 18 jaar is.

Maar toch sinds 29 oktober heb ik slapeloze nachten, niet meer iedere nacht zoals de eerste maanden, maar ik heb ze nog. Nog steeds houden de spookgedachte mij 's nachts wakker en nog steeds raak ik in paniek. Zullen er ooit weer nachten komen die ik volledig door kan slapen en ik dan 's morgens wakker word met een gevoel van wat heb ik lekker geslapen? Ik weet het niet, wat ik wel weet is dat sinds 29 oktober zelfs iets vanzelfsprekend als slapen niet meer zo vanzelfsprekend is.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.