Vakantieperiode

De vakanties staan voor de deur. Overal hoor en zie je mensen bezig zijn met het plannen, uitzoeken, regelen van hun vakantie. Zomervakantie is toch de vakantie waar iedereen het meeste naar uitkijkt en van gaat genieten. Ook wij deden dat altijd als gezin . Zomervakantie was de vakantie dat we er met z'n viertjes en de Bono de hond erop uit gingen.

Rond januari ging ik internet afstruinen naar leuke vakantieplekjes maar vooral naar goedkope leuke vakantieplekjes. Italië had echt onze voorkeur, we hielden allemaal van dat land. Lekker eten, mooi weer, lekker aan een meer of de kust en flaneren door de stadjes. Onze laatste bestemming was vorig jaar Toscane. Een geweldige reis wat hebben we genoten.

Samen met Max bij de toren van Pisa

Dit jaar zouden we voor het eerst alleen met Max op vakantie gaan, Job zou met zijn vrienden gaan. Job is met zijn vrienden geweest. de mannen hebben een geweldige week in Lloret gehad. Onze eerste vakantie alleen met Max is ons helaas niet gegund. Jos en ik hebben geprobeerd om weg te gaan maar zijn naar drie dagen weer terug gekomen. Tijdens die drie dagen in Oostenrijk realiseerde ik me voor de eerste keer dat dit het dus is. Geen vakanties meer met mijn jongens. Geen geruzie meer tussen 2 pubers. Geen drukte meer, geen gemopper meer, niets meer. Ineens zijn Jos en ik op elkaar aangewezen. We wisten echt wel dat die dag ooit zou komen en er waren ook zeker momenten in het verleden dat we ons daar op verheugde. Maar nu het dan ineens zover is ben ik daar helemaal niet klaar voor. Ik wil geen vakantie zonder mijn jongens, ik weet niet eens hoe ik een vakantie moet uitzoeken zonder rekening te houden met de jongens.  wat en waar moeten Jos en ik samen naar toe. Ik wil op vakantie met Max. Ik ben nog niet zover om deze stap te zetten.

Dit klinkt misschien heel raar en misschien begrijpen jullie het niet. Als ouders weet je dan er een moment komt dat je de kinderen moet loslaten en daar ben je dan trots op. Je hebt dan je kinderen klaar gestoomd voor de grote wereld. Job is er klaar voor, hij is klaar om uit te vliegen en dat moet hij ook echt gaan doen. Dat is de natuurlijke gang van zaken, kinderen gaan studeren, gaan op kamers, gaan met vrienden op vakantie.Dus dat Job zijn eigen weg gaat is normaal en gezond, hij moet zijn eigen leventje oppakken. Maar Max had gewoon nog bij ons moeten zijn, dit is niet de natuurlijke weg en hier bij je als ouder nooit klaar voor. Het gaat zich niet om die vakantie het gaat erom dat ik me ineens realiseer dat dit ons leven is. Weer iets zonder Max. Weer het besef dat hij er echt niet meer is. Het gemis wordt met de dag groter en bij alles realiseer ik me dat de wereld doordraait alleen ik sta nog stil.

Vakantie 2017, ik ben er nog niet klaar voor, dus dit jaar maar even niet