Dromen....

Vannacht schrok ik wakker na een hele rare droom. Ik droom de laatste tijd heel veel en vaak zijn het niet de leukste dromen, ik heb regelmatig dromen over het ongeluk van Max of over 29 oktober 2016. Die nacht/dag maak ik regelmatig in mijn droom nog eens door. In het begin raakt ik dan helemaal in paniek en maakte ik mijn eigen versie van wat er wel niet allemaal gebeurt was die beruchte nacht en op de A2. Na heel wat EMDR sessies gaat dat gelukkig wat beter, die dromen blijven aangrijpend en traumatisch maar ik kan ze nu beter plaatsen of hoe je het ook noemt.
Maar mijn droom van afgelopen nacht was anders, ja hij ging over Max, maar hij was veel dichterbij en ik ben er al de hele dag van uit mijn huisje.

Hij ging als volgt, althans de lijnen die ik nog weet:

Ik zat gewoon thuis op de bank tv te kijken, the Voice was er op, dus ik ga er vanuit dat vrijdagavond was. Jos zat achter z'n computer, Job was boven en Max ging weg, hij ging met vrienden weg( net als de bewuste avond). Hij had een spijkerbroek aan en z'n rode/zwarte ruiten blouse( deze kleren had hij aan tijdens z'n opbaring). Ik krijg een hele dikke knuffel, hij kijkt mij aan en geeft me een dikke kus en zegt " gekke mam ik houd van jou". Hij loopt naar Jos, geeft hem een knuffel, aait Bono over z'n bol en stapt op zijn fiets, kijkt om zwaait en fietst weg. Ik loop een rondje met de hond en ineens zie ik hem fietsen in een veld vol met mais, een smal modderachtig paadje, hij fiets mij voorbij maar kijkt niet op of om, hij heeft zijn oortjes in. Ik roep maar hij hoort me niet, ik blijf roepen maar hij fietst door. Ik ren achter hem aan en steeds als ik bijna bij hem ben word ik terug getrokken door iets. Dan kijkt hij om, ziet mij staan en lost op in het niets, alleen zijn jas en fiets blijven achter. Hij zag er ineens heel raar uit, die laatste blik was heel raar.

Je kan je dus voorstellen dat ik niet echt lekker wakker werd, ben even wat gaan drinken en ben daarna nog even in slaap gevallen. Toen ik een uurtje later wakker werd gebeld merkte ik dat ik nog steeds die blik voor mij zag. Ik zie die blik de hele dag, het was zo iets raars. Het laat me niet los.
Nu kan je hier allemaal theorieën op loslaten, zoals hij wilt dat ik hem loslaat of hij gaat verder daarboven, maar het voelde anders, ik kan het niet uitleggen.
Het was net of alsof hij door mij heen keek, ik weet het niet, alsof hij mij wat duidelijk wou maken of iets ach ja ik weet het niet.  Wat ik wel weet is dat ik er de hele dag mee bezig ben, waarom droom ik juist dit soort dromen als ik een drukke dag heb gehad?

Wat ik de laatste dagen merk is dat mijn hoofd heel vol zit, ik merk het op mijn werk, ik merk het als vrienden wat willen afspreken, ik krijg het allemaal niet gepland. Mijn hoofd loopt over, ik vind het allemaal heel erg veel, het gaat allemaal heel snel en ik heb het gevoel dat ik het niet bij houd.
En vannacht in in mijn droom hield ik Max ook niet bij, ik redde het steeds net niet, ik voelde zijn bagagedrager maar dan werd ik weer teruggetrokken door iets. Het is net alsof ik te veel, te snel wil en ik het niet meer kan, ik weet het niet. Misschien zegt Max wel " mam doe eens een stapje rustiger"

Het "normale"leven van iedereen gaat in mijn ogen zo snel, jullie zitten allemaal in een sneltrein en ik ben pas op de stoptrein gestapt, ik voel de paniek weer, mijn agenda staat weer vol en ik ben het overzicht kwijt en om een één of andere reden had ik in mijn droom wel het overzicht, ik zag alles heel helder en kan alles goed omschrijven, maar kon Max niet bijbenen, net zoals ik het dagelijkse leven en alles wat erbij komt kijken niet kan bij benen.