Recht.......

Ik heb altijd geloofd in ons rechtssysteem. Ik geloof dat er genoeg bewijzen moeten zijn en iedereen recht heeft op een goed onderzoek en goede verdediging. Je bent immers pas schuldig als het bewezen is zeggen ze.

Om die reden hebben wij een week na het overlijden van Max aangifte gedaan, niet tegen de chauffeur die Max heeft aangereden, die is ook slachtoffer van wat er die bewuste avond voor het noodlottig ongeluk is gebeurt. Nee we hebben aangifte gedaan tegen de jeugdsoos, die hebben immers alcohol geschonken, verkocht of in ieder geval geen toezicht gehouden bij alcohol gebruik en minderjarige. Jullie begrijpen natuurlijk dat ik niet verder op deze zaak in kan gaan, maar geloof me het klopt in mijn ogen allemaal niet.

Na de aangifte is er een onderzoek gestart en aan de hand van dit onderzoek heeft het OM besloten een zaak tegen de jeugdsoos te beginnen. Dit was voor ons een opluchting, we waren niet gek er waren die avond dingen gebeurt die niet konden. Het OM heeft een heel uitgebreidt onderzoek ingesteld, veel mensen zijn verhoord en eindelijk kregen we te horen dat er een rechtszaak zou komen. Dit is echt niet zonder slag of stoot gegaan. Er kwam uitstel, mensen moesten na 1,5 jaar opnieuw verhoord worden maar eindelijk hadden we een datum. De zaak zou in juni voor komen. Ik zeg zou......want vandaag word ik gebeld door het OM met de mededeling dat de tegenpartij die datum in juni niet kan, dus om een andere datum vraagt.
Dit hadden ze al eens gedaan maar daar is de rechter toen niet mee akkoord gegaan, de reden was niet genoeg onderbouwd, deze keer hebben ze dus de onderbouwing erbij gestuurd.
Hoe kan het dat je als verdachte kan zeggen dat je niet kan op de aangegeven datum, wat is belangrijker dan voor komen, dan opkomen voor je recht? Ik begrijp het gewoon niet als ik verdachte was zou ik zo snel mogelijk van de hele zaak af willen zijn. Maar goed wie ben ik.
Als ik het vanuit onze kant bekijk, dan ben ik alleen maar boos, verdrietig en snap ik het echt niet. Hoe kan dat, hoe werkt het rechtssysteem, hoe zit het met onze rechten, hoe zit het met de rechten van Max. Wanneer mag eindelijk het verhaal van mijn Max eens naar buiten? Wanneer mag ik mijn kant vertellen, vertellen wat ik van alles vind en over alles denk? Wanneer worden wij eens gehoord en serieus genomen.

Max zou nu eindexamen hebben gedaan en met vrienden op vakantie gaan daar zou ik me druk over moeten maken,niet over een rechtszaak. Ik leef al 20 maanden in een nachtmerrie, al 20 maanden ben ik aan het overleven, al 20 maanden mis ik Max. Ons leven staat volledig stil en deze mensen kunnen niet eens een ochtend vrij maken in hun agenda om deze zaak eindelijk voor te laten komen. Ik snap het echt niet, ben zo boos. Wie denkt er eens aan de nabestaande, aan de vrienden van Max, aan ons wie denkt er verdomme eens aan ons.  Ik was klaar om eindelijk de rechtbank binnen te lopen, ik was klaar om eindelijk de stem voor mij zoon te zijn, ik was bang voor de zaak en de tijd erna. Maar nu moet ik weer wachten, weer geen rechtszaak, weer niks. Weer zit ik in een wachtkamer, moet ik iedereen zeggen dat de zaak uitgesteld is en kan ik nog steeds niet verder met mijn leven, mijn leven staat nog steeds in het teken van deze zaak.

Ik snap het allemaal niet meer, ik vraag me af of ik wel nog vertrouwen moet hebben in ons rechtssysteem, een systeem wat weinig kan doen voor de nabestaande als de tegenpartij niet mee werkt.