Korte inleiding

16 jaar geleden werd onze Max geboren. We hadden al een zoon en door de komst van Max was ons gezin compleet. Ik zeg was, want nu 16 jaar later is onze Max er niet meer. Max is op 29 oktober 2016 overleden. Hij was toen 15 jaar. Ineens ben ik de moeder van een overleden kind. Ineens staat mijn leven volledig op zijn kop en zit ik in een afschuwelijke nachtmerrie. Deze blog gaat over het overlijden van Max, wat het voor ons betekent en hoe ons leven binnen 1 seconden volledig op z'n kop is gezet en over alcohol bij jongeren. Ik hoop met deze blog wat steun te geven aan mensen die hun kind hebben verloren en mensen te wijzen op de gevaren van alcohol bij jongeren. Waarom alcohol bij jongeren omdat Max na een Halloweenfeestje is verongelukt, op dit feest heeft hij alcohol genuttigd waardoor hij letterlijk de weg kwijt was. Max was voor deze bewuste avond nog nooit op stap geweest, had nog nooit of bijna nooit alcohol genuttigd, dat wil zeggen hij heeft best wel eens een radler gedronken maar hij had totaal geen ervaring met alcohol of met de uitwerking van alcohol. Deze ontdekkingsreis in zijn korte puberbestaan is hem fataal geworden en ik hoop dat er een bewustwording gaat komen bij de jeugd en bij mensen achter de bar wat alcohol doet.

zondag 31 december 2017

Afscheid van 2017

2017 wordt 2018!!!
We gaan het jaar afsluiten. Er komt een nieuw jaar. Iedereen viert dat vanavond op zijn eigen manier, Veel mensen vieren het thuis met vrienden, familie onder het genot van een hapje en een drankje en misschien zelfs wat vuurwerk. De voornemens voor het nieuwe jaar vliegen weer om onze oren. Iedereen wenst elkaar een mooi, gelukkig, gezond nieuw jaar, maar wat wens je mensen die hun kind verloren zijn? Wat zeg je tegen die mensen?

Weet je voor het eerst realiseer ik me en durf ik hard op uit te spreken dat ik bang ben, ik ben bang voor het nieuwe jaar. Weer een jaar verder van Max, als mensen nu aan me vragen wanneer is Max overleden en ik zeg 2016 dat is het ineens 2 jaar geleden. Max, ik heb het gevoel dat je door het wisselen van het jaar weer verder van mij afkomt. Het klinkt misschien heel raar en misschien bgrijpt niemand wat ik bedoel maar ik vind het verschrikkelijk. Voor veel mensen is het nieuw jaar, nieuwe kansen. Voor mij is het, ik weet niet wat het is.
Rationeel weet ik dat het maar een getal is, weg gaan van 2017 naar 2018, ik bedoel mijn leven, mijn gevoel veranderd niet door deze wijziging, dus waarom ben ik zo bang?

Weet je, voor mij is de toekomst heel angstig, het verleden tot 28 oktober 2016  was fijn en het heden een hel. Dus zeg mij maar eens, zou jij niet bang zijn? Ik weet dit klinkt ff heel overdreven maar zo is het voor mij wel. Gisteren was pijnlijk, morgen vind ik doodeng en vandaag.....vandaag liever niet. Misschien als ik het zo zeg, begrijpen jullie het beter.

2018....het jaar waarin je verdomme 18 jaar zou worden, het jaar waar je je rijbewijs zou behalen, het jaar waarin je eindexamen zou doen. Het jaar waarin ik mijn opleiding voor een andere functie zou afsluiten, het jaar had zoveel moois voor ons in petto.......en nu......nu is alles wazig, kleurloos, doelloos, misschien zelfs uitzichtloos. Dit klinkt misschien heel zwart en triest maar geloof  me zo voelt het voor mij. Hoe begin je aan een nieuw jaar, als je nog niet klaar bent met 2016, laat staan met dit jaar. Wanneer is 2017 begonnen? Waar is dat jaar gebleven, waarom kan ik me zo weinig van 2017 herinneren? Ik ben toch niet klaar om alweer aan een nieuw jaar.

Max, veranderd er voor jou nu ook wat, ik bedoel hoe werkt een jaarwisseling bij jullie? Bakt opa weer oliebollen? Heffen jullie ook het glas om 12 uur? Hebben jullie ook vuurwerk? Zijn bij jullie ook honden bang voor het vuurwerk? Weet je nog hoe bang Bono altijd is, hij ligt nu al dagen te trillen arm beest? Volgens mij betekent tijd bij jullie niets meer, dus veranderd er voor jou niets, alleen hier op aarde maken wij ons druk over tijd, dagen, jaren. Max, ik ben zo bang dat ik dingen ga vergeten met de jaren die volgen, ik bedoel nu weet ik alles nog en kan ik je zo alles over jou zeggen, blijft dat zo? Pap zegt juist dat hij door het nieuwe jaar dichterbij je komt, ik begrijp wat hij zegt maar voor mij voelt het echt andersom.

"Marie-josé" het is maar een getal verder niets, het is maar een cijfer wat veranderd. Zo moet ik me echt toespreken anders verzuip ik vandaag.

2018....voor alle lieve mensen om ons heen, ik hoop dat wij ook in 2018 van jullie warme, lieve aanwezigheid mogen rekenen en dat 2018 voor jullie een mooi jaar wordt.
Voor de mensen die we om wat voor een reden kwijt zijn geraakt in 2017....weet dat 2018 niet het zelfde is als 2017......heb begrip, vergeef en vooral accepteer...verwijt niets of niemand maar lees door de regels door..... praat met en vooral luister naar......mensen maken fouten, gelukkig maar.....weet dat 2018 een jaar kan zijn van hernieuwde kansen en openingen......wij hopen het in iedergeval.
Voor iedereen die deze blog leest....2018 staat voor de deur.....kijk naar de mensen om je heen, waardeer diegene en neem niets vanzelfsprekend, leef het leven alsof het de laatste dag is en heb elkander lief.....dan wordt 2018 een mooi jaar voor jou en de mensen om je heen.

2018 ik ben niet klaar voor je, ik ben zelfs oprecht bang voor je maar je komt of ik wil of niet.




2 opmerkingen:

  1. Ik voel je pijn en verdriet. Je angsten en er is niets wat ik voor jou kan doen. Jij bent in mijn gedachten. Doordat jij in mijn gedachten bent is Max dat dus ook en natuurlijk ook Jos en Job. Ik heb een wens voor je en dat is dat je 2018 een heel klein beetje gelukkig kan zijn. Het liefst veel, maar dat zou teveel gevraagd zijn. Koester de kleine momenten. Dikke 💋

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel lieve Monique. Voor jullie een heel mooie en liefdevol 2018 xxxx

      Verwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.