Daar gaan we de zomervakanties gaan beginnen, een periode in het jaar wat ik altijd de heerlijkste tijd vond. De jongens 6 weken thuis, geen ochtendstress meer maar gewoon lekker rustig aan de dag beginnen en 's avonds genieten van elkaar.
Natuurlijk hoorde daar ook een vakantie bij, we zijn naar Turkije, Kroatie, Tsjechië, Spanje en natuurlijk Italië. Heerlijk ergens in de nacht de auto instappen en onze vakantie begon, wat een heerlijke, geweldige tijden waren dat, alleen maar mooie herrinneringen. Want dat zijn het nu alleen nog maar herrinneringen, dit wordt de 3de zomer Max, de 3de zomer dat we niet meer als gezin samen vakantie vieren, geen zomer meer met z'n alle.
Max genoot altijd van de vakantie, lekker lang uitslapen want ja dat kon hij als de beste, dan zwemmen met vrienden of lekker met mij samen zonnen in ons badje, allebei aan een kant liggen, drankje erbij, boekje en genieten. 's Avonds bbq-en, gewoon genieten. Ook op vakanties was Max iemand die echt genoot van alles, het eten, het strand, ravotten in het water en 's avonds op het terras genieten van de muzikanten die er speelden. Max was een echte bourgondiër, genieten van de kleine dingen.
Om mij heen zie ik iedereen bezig zijn met hun vakantie, de dagen aan het aftellen en dan realiseer ik me weer dat ik dit nooit meer ga doen, nooit meer met zijn viertjes samen weg. Zo raar, zo oneerlijk, ik droomde er altijd van om samen met de jongens en met hun partners en ooit met de kleinkinderen lekker samen 1 keer per jaar een vakantie te hebben, lekker alleen met ons mooie gezinnetje, maar die droom is 29 oktober 2016 in duigen op gegaan.
Het lijkt nu net of ik jaloers ben en misschien ben ik dat stiekem wel, maar dat wil niet zeggen dat ik het iedereen gun, ga op vakantie, geniet van elkaar, de 6 weken zijn zo voorbij en dan gaan we weer allemaal in de stressmodus. Gelukkig heb ik mijn werk waar ik me de komende weken op kan storten, verstand op nul en doorgaan werkt nu het beste voor mij. Op mijn werk ben ik Marie-josé "de zuster, de collega" en even niet de mama van Max, hij zit er altijd, is overal bij mij en komt zo nu en dan weer in alle hevigheid naar boven, maar op mijn werk kan ik het tot nu toe redelijk tot goed handelen, dus werken tijdens de vakantieperiode is voor nu even het makkelijkste.
En wie weet mag ik ooit genieten van een vakantie met Job en zijn gezinnetje, maar voorlopig moet ik het doen met me, myself and i.........en ook dat lukt me wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.